Bitwa Niemeńska

Polskie zwycięstwo pod Warszawą zadało strategiczny cios Armii Czerwonej. Stało się ono punktem zwrotnym wojny i pozwoliło polskiej armii przejąć inicjatywę. Ostatecznym ciosem była jednak stoczona we wrześniu Bitwa Niemeńska. Główne siły sowieckie skupiły się wokół Grodna. Wobec wycieńczenia żołnierzy obu stron kluczowe było, kto pierwszy zdoła zaatakować. 20 września żołnierze 2. Armii gen. Rydza-Śmigłego ruszyli na miasto. Walki były bardzo zacięte, zwycięstwo nie przyszło od razu. Dopiero uderzenie grupy północnej na Sejny zmieniło sytuację na korzyść Polaków – pozwoliło na ostateczne zdobycie miasta i przekroczenie Niemna. Widząc rysującą się szansę, Piłsudski zdecydował o okrążeniu wojsk bolszewików. Dzięki poświęceniu żołnierzy 1. Dywizji Piechoty Legionów udało się zatrzymać znaczną część wycofujących się na wschód wojsk bolszewickich. Piłsudski nakazał pościg i zniszczenie armii wroga. Bolszewicy rozpoczęli generalny odwrót. Bitwa nad Niemnem zakończyła się 26 września 1920 r. Zagrożenie bolszewickie zostało ostatecznie zażegnane.

Józef Piłsudski w gronie oficerów w czasie operacji przejmowania Grodna. (Instytut Józefa Piłsudskiego w Londynie)
Schemat bitwy nad Niemnem, stoczonej z oddziałami Armii Czerwonej. Pozycje wojsk polskich i bolszewickich. (Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie, Kolekcja M. Dąbrowskiego)
Na zdjęciu personel latający 16. Eskadry Wywiadowczej w Lidzie w październiku 1920 r. Od lewej: ppor. Józef Mickiewicz, sierż. Jan Poteć, ppor. Michał Blaicher, ppor. Tadeusz Halewski, kpt. Teofil Dziama, ppor. Edmund Romanowski, rtm. Antoni Buckiewicz (szef lotnictwa 2. Armii), ppor. Marian Burchard i ppor. Lucjan Moszczeński. (zbiory rodzinne Władysława Pawuli-Mickiewicza)